ศิษย์เก่าโรงเรียนพนัสพิทยาคาร

ผู้เขียนได้เรียนที่โรงเรียนพนัสพิทยาคารช่วงปีการศึกษา 2530-2532 ซึ่งเป็นรุ่นที่ 51 ของโรงเรียน
เป็นเวลาเกือบ 20 ปีแล้วที่จบมา คิดถึงโรงเรียน ครู อาจารย์และเพือน ๆ ทุกคนครับ

ศุกร์ที่ 31 กรกฏาคม อะไรของมันนะวะเนี่ย

หลังจากตั้งสติได้เมื่อคืน เช้านี้ก็ได้มาทำงานปรกติ พอใกล้ ๆ เที่ยงก็นึกขึ้นได้ เปิดอีเมลล์ดูรายชื่อเพื่อนเสียหน่อย กะว่าจะโทรไปอำมัน มันอยากติดต่อกูไม่ได้นัก ต้องเอาให้เข็ด

.....
ย้อนกลับไปเมื่อคืน

หลังจากได้รับอีเมลล์ ก็โทรหาคนที่พอจะสนิท (ที่สามารถโทรหามันได้ตอนกลางคืน) คนแรกเริ่มก็ไอ้คมเลย
คุยกันได้สาระมากมาย (มันจะชวนตูให้เข้าใจสัจจธรรมให้ได้) 555 ก็นัดหมายกะอาคมว่าเจอกันวันอาทิตย์ ไอ้เจ้านี่ไม่ค่อยห่วงมัน เพราะมันรับปากแล้ว รักษาคำพูด เสมอ ๆ

คนต่อมา ไอ้คุณชาญณรงค์ หัวหน้าห้อง โทรไป มันมีเบอร์ตูเว้ย แต่มันบอกว่า ติดต่อกูไม่ได้ แล้วถามมันมันตอบว่า ไม่มีใครถาม เอากับมันดิ 555 คุยได้ซักพักจับใจความว่า มาไม่ได้ติด support แม่ยาย ต้องไปต่างจังหวัด คงต้องชวด ฉลู ขาล เถาะ ฯลฯ ก็โอเค เข้าใจ เพราะมันต้องไปหาลูกด้วย ก็ไว้คราวหน้าละกันเพื่อน

ลำดับถัดมา ไอ้ปุ่ม ภาณุพันธ์ โทรไปมันไม่รับสาย สงสัยจะเป็นเหมือนเพื่อนคนอื่น ๆ ว่า ที่ว่ามันไม่ชอบรับเบอร์แปลก แต่ซักพักใหญ่ ๆ มันก็โทรกลับมา ถามว่า ใคร ก็บอกว่า สมัคร มันก็ถามอีกว่า สมัครไหน มันรู้จักสมัครหลายคน เออเน๊อะ กูก็ลืมไป บอกว่า พนัส มันก็จำได้ แต่ดูเหมือนมันดูเมา ๆ ก็ได้ความว่า มันค่อนข้างจะปาร์ตี้บ่อย ร่างกายเลยดูดซึมแอลกอฮอลล์ไว้เยอะ ต้องหาหมออยู่ช่วงนี้ แต่มันก็รับปากว่าจะไปงานเช่นกัน

สามคนก็ดึกแล้วสำหรับคืนนี้.....

************************
กลับมาวันปัจจุบัน

เปิดไฟล์ excel ขึ้นมาดูว่าจะโทรไปหาใครบ้าง คนแรกน่าจะเป็น เจ้ามล โทรไปมันก็ค่อนข้างตกใจว่า ไม่ได้คุยกันนานมาก คุยไปคุยมา พบว่าตอนนี้เป็นแม่บ้าน ดูแลลูก ๆ 3 คน กำลังซน แต่ที่ไม่ค่อยจะน่าเชื่อคือ ลูกมานเรียนอยู่ข้าง ๆ บริษัทฉันนี่แหล่ะ แต่ไม่เคยเจอกันเลย เจอแต่ กรวยศรี สโมสร เสร็จแล้วก็นัดเลยวันอาทิตย์ มันก็ อืดอาด (อิดออด) ว่าไม่สะดวกเพราะต้องดูแลลูก ก็เลยพูดไปว่า ถ้าแกไม่ไป ฉันก็ไม่ไป อิอิ เพื่อให้มันได้สำนึกว่า น่าจะไปเจอเพื่อนบ้าง แต่สุดท้ายมันก็ไม่ไป 555 และได้ขอเบอร์เกดกับกรวยมาด้วยเพื่อจะได้โทรไปหา

เราก็กดเบอร์เกดก่อนเลย ฮัลโหล สวัสดีครับ ขอสายกรวย หน่อยครับ กรวยไหนคะ ไอ้เราก็เอ้ย เอาไงต่อวะเนี่ย เสือกจำชื่อจริงเจ้ากรวยไม่ได้ ก็เลยถามว่า นั่นใช่กรวยหรือเปล่า ปลายสายตอบมาว่า ไม่ใช่ค่ะ งั้นขอโทษครับโทรผิด

โทรกลับไปหาเจ้ามลอีกรอบ ถามว่า เมิงให้เบอร์ใครมา มานบอกมาเสียงเฉยมากว่า ผิดว่ะ ที่ให้ไปเป็นเบอร์เกด อ่าว แล้วไมเจ้าเกดไม่บอกวะว่าเป็นมัน มันจะมีเพื่อนซักกี่คนที่ชื่อ กรวย วะเนี่ย "-_-

โทรกลับไปหาเบอร์เกดอีกรอบ คราวนี้ เสียงไม่ใช่ แล้วก็ถามว่า โทรมาหาใคร ธุระอะไร โห (นี่ตูโทรศัพท์หรือโดนจับวะเนี่ย) พอบอกว่า เพื่อนชื่อสมัครโทรมา ซักพัก เกดมันก็มารับ แล้วบอกว่า นึกว่า พวกโรคจิต เลยให้เพื่อนรับแทน เวรจริง ๆ โทรไปหามันโรคจิตยังไงวะเนี่ย..... ท้ายสุดก็ชวน แต่ก็ไม่รับปากเช่นกัน

ก่อนกินข้าวยกหูหา จิ๋ว โทรไปให้ทายว่าใคร อิอิ ตั้งนานแหน่ะกว่าจะนึกออก แต่ก็ดีใจที่สุด อิอิ เพราะล่าสุดที่คุยกันก็รู้ข่าวว่าเพื่อนมีปัญหาชีวิตเยอะ แล้วก็ขาดการติดต่อไปเฉย ๆ ซะงั้น คุยกันน๊าน นาน แล้วก็นัดเจอกันที่งานปาร์ตี้ ขานี้ ไปแน่นอน เพื่อเพื่อนแล้วได้เสมอ

คนต่อมา เจ้าตุ๊ก โทรไปอำได้ซัก 10 นาที ลุ้นอยู่นานกว่าจะนึกออกว่าใคร กลัวบอกผิดอีกนะเนี่ย อิอิ สุดท้ายแบตหมด เลยไม่ได้คุยอะไรต่อ

คนสุดท้ายคือ ปลวก โทรไปยุ่งมาก เพราะต้องทำงานหน้า counter เลยไม่สะดวกคุย ก็เลยพูดเร็ว ๆ ว่าจะนัดเจอกันวันอาทิตย์ แต่ปลวกไม่สะดวกเพราะทำงานไปรษณีย์ ช่วงนี้ต้องขายไปรษณีย์หมีแพนด้า 555 ก็โอเชทำงานต่อละกัน ไว้เย็น ๆ ฉันโทรไปคุยใหม่

หมดเวลาไปเกือบ ๆ 3 ชั่วโมงโทรหาเพื่อน ไว้เย็น ๆ โทรอีกทีดีกว่า....

ฟังเพลงเพลิน ๆ กับนายแมค - ฉันดีใจที่มีเธอ


-= ผู้ติดตาม =-